Όλα είναι δρόμος , πάτα γκάζι και πάμε ένα mini road trip σε πέντε πανέμορφα ορεινά χωριά των Τρικάλων.

ΕΛΑΤΗ

Με αϕετηρία τη πόλη των Τρικάλων, και πριν ϕθάσουμε στον πρώτο μας σταθμό, θα κάνω μια μικρή παράκαμψη και θα σε πάω σε ένα ονειρικό τόπο, βγαλμένο από παραμύθι, στο πέτρινο γεϕύρι της Παλαιοκαρυάς. Θα δικαιωθώ… Επιστροφή στο δρόμο μας για τη κοσμική Ελάτη, χτισμένη στους πρόποδες του Κόζιακα. Ένα χωριό στο οποίο,όπως μαρτυρεί και το όνομα, κυριαρχεί το αιωνόβιο έλατο. Πλαγιές κατάϕυτες από πανύψηλα έλατα που αγκαλιάζουν καμαρωτά τις κόκκινες  παραδοσιακές κεραμοσκεπές.

Ο καλύτερος τρόπος για να έρθεις σε επαϕή με τη μαγευτική ϕύση είναι να ακολουθήσεις κάποιες από τις περιπατητικές διαδρομές. Η πιο ήπια, στα μόλις 10λεπτά, είναι προς τον κόκκινο βράχο που δεσπόζει αγέρωχα επάνω από το χωριό.

Από εκεί ψηλά, προσϕέρεται η καλύτερη πανοραμική θέα σε όλο το χωριό. Αν πάλι δεν είσαι του περπατήματος  μπορείς να επιδοθείς σε άλλα μονοπάτια, γευστικά. Στο πιο πολυσύχναστο δρόμο, στη περατζάδα του χωριού με τις ταβερνούλες και τα καϕέ θα δοκιμάσεις τοπικές λιχουδιές. Συνήθως, τη τιμητική τους έχουν τα πιάτα κυνηγιού. Η Ελάτη, δημιουργεί έναν πολύ ωραίο συνδυασμό χαλάρωσης και διασκέδασης, με πολλές επιλογές για  ποτό, καϕέ και ϕαγητό. Προσελκύει χιλιάδες επισκέπτες  και παρόλο την τουριστική ανάπτυξη διατηρεί τον παραδοσιακό χαρακτήρα της και αυτό τη κάνει ακόμη πιο γοητευτική.

 

ΠΕΡΤΟΥΛΙ

Στα 15 περίπου χιλιόμετρα μετά την Ελάτη σε καλωσορίζει μια τεράστια πινακίδα  στο Πανεπιστημιακό Δάσος  Περτουλίου και στα ϕημισμένα  λιβάδια του. Η διαδρομή σε συνεπαίρνει, καταπράσινη ϕύση, ειδυλλιακό τοπίο, απέραντα ελατοδάση με το απαλό μυρωδάτο αεράκι να σου χαϊδεύει το μάγουλο. Κλείσε τα μάτια και γέμισε τα πνευμόνια σου καθαρό βουνίσιο αέρα.

Αν είσαι λάτρης των σπορ, εδώ  είναι ο παράδεισος σου. Σέλωσε το άλογο σου και ετοιμάσου για μια μοναδική εμπειρία ιππασίας στα αλπικά περτουλιώτικα λιβάδια. Φόρεσε τα χιονοπέδιλα σου και ανέβασε την αδρεναλίνη σου στα ύψη σε μια από τις πίστες του χιονοδρομικού κέντρου.

Κατά την είσοδο στο χωριό, στα 1150μέτρα υψόμετρο, η θερμοκρασία έχει πέσει αρκετά και το κρύο γίνεται αισθητό. Το Περτούλι είναι ένα  γραϕικό παραδοσιακό ορεινό θέρετρο, ατμοσϕαιρικό, που διατηρεί ακόμη και σήμερα την αρχοντιά του. Πετρόχτιστα σπίτια και ξενώνες, από τοπική ϕυσική πέτρα, ενισχύουν την ομοιομορφία και την απλότητα του τοπίου. Χαρακτηριστικό δείγμα της αρχιτεκτονικής του τόπου είναι ο πολεμικός πύργος του Χατζηγάκη που λειτουργεί σήμερα ως ξενώνας.

ΝΕΡΑΪΔΟΧΩΡΙ

Επόμενος σταθμός σε μικρή απόσταση, είναι το όμορϕο Νεραϊδοχώρι. Το όνομά του προέρχεται από ένα τοπικό μύθο για δύο αδελϕές τη Μάρω και τη Νεραϊδούλα που χάθηκαν στα βουνά του χωριού. Και από τότε οι κάτοικοι  τις ϕεγγαρόλουστες νύχτες βλέπανε τις σκιές τους στα σοκάκια του χωριού. Η άγρια ϕυσική ομορφιά, με τα γιγαντώδη βουνά, τα πυκνά δάση, τις άϕθονες τρεχούμενες ϕυσικές πηγές, τα δύσβατα ϕαράγγια και τα ορμητικά ποτάμια δημιουργούν εύϕορο έδαϕος για να καλλιεργηθούν μύθοι και θρύλοι με νεράιδες, ξωτικά και αερικά. Πάνω ακριβώς από τη κεντρική πλατεία που είναι αφιερωμένη στον αγωνιστή του 1821 Χριστόδουλο Χατζηπέτρο, βρίσκεται η εκκλησία του Αγίου Νικολάου με τις σπάνιες αγιογραφίες.

Ένα άλλο μικρό εκκλησάκι με πινελιές από χρώμα στις λεπτομέρειες μέσα στο κάδρο του ζωντανού φυσικού τοπίου είναι εκείνο του προφήτη Ηλία.

Αξίζει μια στάση στην εκκλησία της Αγίας Παρασκευής.

Θα τη συναντήσεις επάνω στο δρόμο, έξω από το χωριό στη θέση Τσούκα. Η σιδερένια σκάλα που σε οδηγεί σε μια σοφίτα στην οροφή της σκεπής,επιβεβαιώνει τους ισχυρισμούς ότι λειτουργούσε ως κρυφό σχολειό.

Αν ακολουθήσεις το πέτρινο μονοπάτι που αποκαλύπτεται μπροστά σου θα καταλήξεις σε ένα ύψωμα με θέα τις απέναντι κορυφογραμμές αλλά και σε μια πανοραμική απεικόνιση του επόμενου χωριού, τη Πύρρα.

 

ΠΥΡΡΑ

Άλλο ένα πανέμορφο μικρό χωριό της Πίνδου, η Πύρρα. Η διαϕορά με τα προηγούμενα είναι η ϕιλοξενία και η ζεστασιά των ντόπιων. Είχα βρεθεί στο χωριό πριν πολλά χρόνια, ως έϕηβη, και οι ξεθωριασμένες εικόνες που έχω είναι μόνο από καλοκαιρινές βραδιές στη πλατεία και βόλτες στο ποτάμι. Όποτε τώρα που ξαναγύρισα αναζητούσα να ξεθάψω αυτές τις μνήμες. Στη ταβέρνα – καφενείο του χωριού “Αντιγόνη”, θα σε υποδεχτούν  θερμά με ανοιχτές αγκαλιές. Θα νιώσεις τόσο άνετα και οικεία, που θα χαλαρώσεις δίπλα στη ξυλόσομπα με τη συνοδεία λαχταριστών μεζέδων. Μια παρέα νέων δίνει ζωή με το γέλιο τους και τις ϕωνές τους. Είναι γιορτινές ημέρες και το χωριό έχει κόσμο. Το χειμώνα ερημώνει, μόνιμα μένουν το πολύ είκοσι άτομα και το καλοκαίρι ξαναζωντανεύει. Το ϕυσικό περιβάλλον κι εδώ συγκλονίζει, οξιές, βελανιδιές, πλατάνια, έλατα, μια πανδαισία αρωμάτων και χρωμάτων.

Ακούς έντονα τις μουσικές που βγάζουν οι κελαρυστές πηγές και οι δαιδαλώδης χείμαρροι  και αναρωτιέσαι  που είναι κρυμμένοι.

Κάτω ακριβώς από τη πλατεία  περνάει ο Καμνιαϊτης ποταμός, παραπόταμος του Αχελώου. Κατέβα από  το  μονοπάτι δίπλα από τη ταβέρνα για να περπατήσεις πλάι στα πλατάνια που δροσίζουν τις ρίζες τους στο νερό του ποταμιού και να ϕωτογραϕηθείς  στο πέτρινο γεϕύρι της Καμάρας  του 18ου αιώνα. Την επόμενη ϕορά θα γίνω πιο περιπετειώδης και θα επιστρέψω οργανωμένη για εξερεύνηση των δύο σπηλαίων, στη θέση Καζάνια το ένα  και  στη θέση Σαρμανίτσα το άλλο.

ΔΕΣΗ

Τελευταίος σταθμός σε αυτό το οδοιπορικό, είναι το χωριό Δέση. Το μεγαλύτερο αξιοθέατο αυτού του χωριού είναι η ϕυσική ομορφιά του. Πριν ϕθάσεις στο χωριό, δεξιά ακολούθησε το χωματόδρομο προς το ξωκλήσι του Αη Νικόλα, από εκεί ορθώνεται ένα πυκνό θεόρατο ελατοδάσος και μονοπάτι που οδηγεί σε δύο καταρράκτες.

Τη διαδρομή δεν καταϕέραμε να την διανύσουμε μέχρι τέλους και να θαυμάσουμε το μοναδικό θέαμα του υγρού στοιχείου : τον 30μέτρα καταρράκτη και τον 100μέτρα που λέγεται ότι είναι ο υψηλότερος της Πίνδου. Τα σύννεφα είχαν αρχίσει να πυκνώνουν και δεν άργησαν να εμϕανιστούν οι πρώτες στάλες της ψιλής βροχής που ακολούθησε. Αναγκαστική οπισθοχώρηση.  Η μυρωδιά του νοτισμένου χώματος και η αίσθηση από το ψιλοβρόχι στο πρόσωπό σου περπατώντας ανάμεσα στα κυκλώπεια έλατα είναι μια εμπειρία που έρχεται να σου θυμίσει την αδιάσπαστη σχέση με τη μητέρα φύση.