Η γειτονιά της Πλάκας μας ξανασυστήνεται μέσα από τα γραφικά σοκάκια της

Αγαπώ το κέντρο της Αθήνας και δε λέω ποτέ όχι σε μια βόλτα κάτω από την Ακρόπολη στην ιστορική γειτονιά  της Πλάκας. Και κάθε φορά που περιπλανιέμαι στα στενά της  είναι τόσος ο ενθουσιασμός που νιώθω σαν να την ανακαλύπτω πρώτη φορά. Η Πλάκα, με τα πολλά διαφορετικά πρόσωπά της, η  αρχαία, η ρωμαϊκή, η βυζαντινή, η μεταπολεμική, είναι η μακροβιότερη γειτονιά της Αθήνας  με μια διαδρομή που ξεκινάει από τα βάθη των αιώνων. Δέσε τα κορδόνια σου και πάμε να ξετυλίξουμε το κουβάρι της ιστορίας μέσα από μια περιπλάνηση στα πιο όμορφα στενά σοκάκια της και στις πιο καλά κρυμμένες γωνιές της.

Περπάτησε στον πιο αρχαίο δρόμο της Αθήνας στην οδό Τριπόδων. Είναι ένας δρόμος που έχει γράψει ιστορία. Ο δρόμος του αρχαίου θεάτρου και της δόξας. Μετρά πάνω από 25 αιώνες ζωής! Με σημείο κατατεθέν το μνημείο του Λυσικράτη διατηρεί το πνεύμα και την αύρα της τότε εποχής.

Σήμερα, η οδός Τριπόδων συνεχίζει να αποτελεί την ραχοκοκαλιά της Πλάκας, να είναι ο πιο ζωντανός δρόμος της γειτονιάς με τα παραδοσιακά σπίτια της παλιάς Αθήνας να διαδέχεται το ένα το άλλο.

Στη γραφική οδός Λυσίου που αποτελεί  τη συνέχεια της Τριπόδων,  σε καλωσορίζει και επίσημα η φυσική λουλουδιασμένη αψίδα έξω από φημισμένο café ΜΕΛΙΝΑ. Η πιο πολυφωτογραφισμένη βουκαμβίλια της Πλάκας που προσθέτει μια έξτρα  ρομαντική πινελιά.

Εδώ συναντάς τα πιο κινηματογραφικά σκαλάκια της Αθήνας, στην οδό Ερεχθέως και στη Μνησικλέους που σε οδηγούν στην απάνω γειτονιά.

Με νοσταλγική διάθεση θα περπατήσεις στα πιο όμορφα αριστοκρατικά νεοκλασικά. Κυριαρχούν οι γήινες αποχρώσεις με γύψινες λεπτομέρειες και εντυπωσιακές προσόψεις. Όπως το κτίριο στον αριθμό 15, που άλλοτε στέγαζε τον θρυλικό Απόλλωνα.

Στην απάνω γειτονιά απλώνεται μια παλέτα χρωμάτων, έντονες πινελιές μπλέκονται με το κόσμο των παστέλ. Στενά σοκάκια που καταλήγουν σε άλλα σοκάκια, δρομάκια που περιπλέκονται περίτεχνα μεταξύ τους, σαν μέρος ενός παιδικού λαβυρίνθου.  Άφησε τα πόδια σου να σε οδηγήσουν σε ένα συναρπαστικό ταξίδι στη θρησκευτική οδό Πρυτανείου, στην ανθισμένη οδό Ερωτόκριτου, στη γραφική οδό Θόλου, στη πολύχρωμη οδό Κλεψύδρας.

Μονοκατοικίες ή δίπατα παλιακά σπίτια με λιτές προσόψεις, ταπεινά αλλά θαυμαστά, μικρά διαμαντάκια, αντιπροσωπευτικά απομεινάρια μιας άλλης εποχής. Πόρτες βουτηγμένες στο βαθύ κόκκινο ή  στο κλασικό πράσινο, παραθυρόφυλλα στολισμένα με γεράνια και γλάστρες με γιασεμιά και νυχτολούλουδα. Και σαν αρχίζει να σουρουπώνει το μεθυστικό άρωμα τους κατακλύζει τις αισθήσεις σου. Σαν μια ζωγραφιά που σου δημιουργεί ένα πλαίσιο ευτυχίας.

Περιπλανήσου στα δαιδαλώδη στενά της οδού Αρετούσας και της οδού Θρασυβούλου, ανεβοκατέβα τα σκαλοπάτια στην οδό Πανός και Θεωρίας γωνία για να απολαύσεις την καλύτερη θέα και να ρουφήξεις όλη την ενέργεια της θεϊκής αυτής γειτονιάς. Και με λίγη τύχη, θα έχεις τη συνοδεία της μελωδίας των ταλαντούχων μουσικών του δρόμου.

Κατηφορίζοντας την οδό Διοσκούρων, χωμένο σε  ένα στενάκι θα συναντήσεις ένα απ’ τα πιο vintage κτίρια της Πλάκας. Ο συνδυασμός των χρωμάτων είναι ονειρικός. Και σίγουρα σου κλέβει τη καρδιά με τη φωτεινότητα που εκπέμπει. Μια μαρμάρινη επιγραφή μαρτυρεί ότι εδώ στεγάζεται ο ελληνικός σύλλογος των εργατοτεχνιτών.

Λίγο πιο κάτω, ένα ακόμη κομψοτέχνημα του 19ου αιώνα κοσμεί με την φλογερή πρόσοψη την οδό Πολυγνώτου. Το νεοκλασικό του ιδρύματος Μελίνα Μερκούρη, στον αριθμό 11.

Ακολουθώντας τα βήματα των αρχαίων θα βρεθείς στη Πύλη της Αρχηγέτιδος της ρωμαϊκής αγοράς. Θαύμασε τη ζωή που αναπτύσσεται γύρω από την αρχαία και ρωμαϊκή αγορά. Είναι εντυπωσιακό το πως συγκατοικούν οι εποχές σε αυτή τη γειτονιά. Και μη ξεχάσεις να σηκώσεις το βλέμμα σου και να απολαύσεις τη θέα στον Ιερό Βράχο.

Η οδός Διογένους είναι ένα πλακόστρωτο δρομάκι αληθινή αποκάλυψη, με πολλούς κρυμμένους θησαυρούς. Αρχιτεκτονικά διαμαντάκια. Εκεί που βρίσκεται σήμερα το Μουσείο Μουσικών Οργάνων, ήταν κάποτε η οικεία Λασσάνη. Είναι ένα από τα πιο παλιά διασωθέντα σπίτια της Αθήνας, κτισμένο τη δεκαετία του 1830. Ξεκλέβω μια γρήγορη ματιά από την ορθάνοιχτη πόρτα στο εσωτερικό που φαίνεται ότι διατηρεί τον οθωμανική αρχιτεκτονική : εσωτερική αυλή με τα κτίρια γύρω της να τη πλαισιώνουν.  Αλλά η Διογένους είναι και  ένας πολυδαίδαλος χρωμάτων που σε καλεί να την διασχίσεις.

Το δικό μου, όμως, highlight της Πλάκας, βρίσκεται χαμηλά στην Ερεχθέως. και είναι αυτά τα διαδοχικά μεταπολεμικά διώροφα κτίρια, που κρατιούνται ακόμη στη ζωή.  Με ταξιδεύουν σε μια Αθήνα Παλιά, αληθινή και κάθε φορά που βρίσκομαι εκεί με πλημμυρίζει μια γλυκιά μελαγχολία και μια άγνωστη νοσταλγία.

Σε αντίθεση με τη βουβή πραγματικότητα της οδού Χατζημιχάλη στη Κάτω Πλάκα.

Αν βρεθείς στη οδό Σχολείου και Φλέσσα δεν υπάρχει περίπτωση να μην πέσει το μάτι σου στο  γοητευτικό γωνιακό οίκημα που σίγουρα ξεχωρίζει σε αυτόν το δρόμο. Η μίξη των υλικών, με τη πέτρα να πρωταγωνιστεί και οι διακριτικές λεπτομέρειες στη πρόσοψη του προσάπτουν μια αρχοντιά. Δυσκολεύτηκα να πετύχω μια φωτογραφία χωρίς καμία παρέμβαση.

Η γειτονιά της Πλάκας είναι η ήρεμη δύναμη του κέντρου της Αθήνας. Και μια περιπλάνηση στα σοκάκια της ισοδυναμεί με μια περιπλάνηση σε οάσεις χρώματος και ιστορίας.