Η αίσθηση που μου άφησε το Βερολίνο αποτυπώνεται εύστοχα με την αναφορά, Paris is always Paris and Berlin is never Berlin. Γιατί το Βερολίνο, δεν είναι μια ακόμη στυλιζαρισμένη ευρωπαϊκή πρωτεύουσα αλλά είναι κατά κάποιο τρόπο άναρχο μέσα στην ευταξία του.
Το Βερολίνο είναι εκκεντρικό, σύνθετο, πολυεπίπεδο, ζωηρό, μη συμβατικό. Μοιάζει με ένα τεράστιο εργοτάξιο τέχνης και κουλτούρας που μεταλλάσσεται διαρκώς. Ένα meeting point λαών και πολιτισμών. Είναι η πόλη που απελευθερώνει την έκφραση, δημιουργεί νέες ιδέες και αγκαλιάζει όλους εκείνους τους αμετανόητα ονειροπόλους και τους βαθυστόχαστους αναζητητές. Μοιάζει παλιομοδίτικο – επηρεασμένο ακόμη από την πρόσφατη ιστορία του- όμως η ενέργεια που χαρίζει είναι μιας σύγχρονης μητρόπολης του κόσμου . Ή το αγαπάς ή το μισείς. Προσωπικά, για να το αγαπήσω το μίσησα. Σε μια πόλη, λοιπόν που απελευθερώνει και απογειώνει την ελεύθερη έκφραση της τέχνης και της δημιουργίας, θα αποδώσω την εμπειρία μου με μια comic strip προσέγγιση. Let’s paint!
Παρασκευή βράδυ, 1 Δεκεμβρίου σε μια κινηματογραφική low cost πτήση (Raynair φάση) γεμάτη από διψασμένους επιβάτες, έτοιμοι να αφήσουν τα κορμιά τους στο φημισμένο Berghain, ένα all day and night club του Βερολίνου, ανοίγει τις πόρτες του Παρασκευή και ξανακλείνει Κυριακή. Γιατί στο Βερολίνο χτυπά η καρδιά της techno music και των underground pubs and clubs. Και κάπου εκεί ακούγοντας τα ψιθυριστά σχέδια των συνταξιδιωτών μου για ανελέητα ξενύχτια, αναρωτήθηκα μήπως πρέπει να επαναπροσδιορίσω τα δικά μου σχέδια για αυτό το ταξίδι. Μετά από δυόμισι ώρες πτήσεις προσγειωθήκαμε στο αεροδρόμιο του Schonefeld. Εφοδιαστήκαμε με χάρτες και διάφορα flyers κατά την έξοδο μας από αεροδρόμιο, αν και είχα την καλύτερη λύση στο tablet μου : το in your pocket Berlin guide. Είναι ένας οδηγός που εμπιστεύομαι απόλυτα για τα ταξίδια μου. Είναι πάντα πλήρως ενημερωμένος και διατίθενται δωρεάν με ένα απλό κλικ στο κινητό ή στο tablet. Για τη μετάβασή στο κέντρο της πόλης προτιμήσαμε να πάρουμε τον S-bahn αντίστοιχο δικό μας ηλεκτρικό με κόστος εισιτηρίου 3,30. Εκτός από την αμεσότητα είχαμε και την ευκαιρία να πάρουμε μια πρώτη γεύση από την ζωή των βερολινέζων. Σίγουρα, ναι, είναι η πατρίδα των hipsters: δείχνουν πολύ cool, με old fashion outfit προσαρμοσμένο στο σήμερα, κρατώντας το πιο δροσερό αξεσουάρ, ένα μπουκάλι παγωμένης μπύρας. Το ξενοδοχείο είναι δύο στάσεις πριν την Alexander Plaz, το Meininger Hotel, νέα κατασκευή στο East Side Gallery. Το συνιστώ ανεπιφύλακτα και είναι πραγματικά value for money, μόλις 123,00 ευρώ για τρία βράδια. Στα πολύ συν του, είναι η 24ωρη ρεσεψιόν και η τοποθεσία του, ακριβώς απέναντι από τον ηλεκτρικό. Όποτε, μη τρελαίνεσαι να βρεις ξενοδοχείο γύρω από την Alexander Plaz, το δίκτυο συγκοινωνιών είναι πολύ καλό και εξυπηρετεί πολύ ενδιαφέρουσες γειτονιές αυτής της πόλης. Με την άφιξη στο ξενοδοχείο –υιοθετώντας τις συνήθειες των ντόπιων- απολαμβάνουμε από μια παγωμένη μπύρα, έτσι για το welcome και κατεβάζουμε ρολά.
ALEXANDER PLAZ
Το επόμενο πρωί κατευθυνόμαστε στο πιο κεντρικό σημείο της πόλης στην Alexander Plaz, η οποία αποτελεί συγκοινωνιακό και εμπορικό κόμβο. Χρειαζόμαστε καφέ επειγόντως και θα τον πιούμε αλλά ελληνικά, στον δικό μας Gregory μικρο γεύματα (δεν ξεφεύγουμε με τίποτα από το ελληνικό στοιχείο).
Ορόσημο της πλατείας, ο μόλις 360μέτρα ύψους πύργος της ραδιοτηλεόρασης που φιγουράρει στις περισσότερες καρτ ποστάλ και ταξιδιωτικά editorials. Τα ραντεβού τους, οι βερολινέζοι τα δίνουν κάτω από το παγκόσμιο ρολόι, το οποίο δείχνει όλες τις ζώνες ώρας στο κόσμο. Μια γρήγορη επίσκεψη στο αγαπημένο μας κατάστημα TKMAX και στην χριστουγεννιάτικη αγορά της Alex. Αυτή τη περίοδο το άλλοτε παγωμένο Βερολίνο μετατρέπεται σε μια ζεστή και ατμοσφαιρική αγκαλιά μέσα από τις χριστουγεννιάτικες αγορές που δεν λείπουν από καμία πλατεία. Ζούνε τα Χριστούγεννα και τη προετοιμασία που προηγείται πολύ έντονα και το χαίροντα πραγματικά.
BUS 100 & BUS 200 ROUTE
Από την Karl limberfsim θα πάρουμε τα λεωφορεία 100 ή 200 τα οποία κάνουν μια κυκλική διαδρομή σε όλα τα αξιοθέατα και σημαντικά σημεία της πόλης. Είναι διώροφα, άνετα, χωρίς συνωστισμό και πολύ τακτικά, περνούν ανά 5-10 λεπτά και δεν έχουν καμία διαφορά από τα hop on hop off τουριστικά λεωφορεία που τα χρυσοπληρώνεις. Εμείς για τις μετακινήσεις μας βγάλαμε την all day card με 7.00 ευρώ, η οποία καλύπτει την AB ζώνη (δε χρειάζεσαι κάτι παραπάνω) και είναι σε ισχύ μέχρι τις 3:00 το επόμενο πρωί. Η πρώτη μας στάση είναι στον μεγαλοπρεπή Καθεδρικό Ναό του Βερολίνου, δίπλα στην όχθη του ποταμού Σπρέε που διασχίζει τη πόλη.
Εκεί βρίσκεται και το Νησί των Μουσείων που φιλοξενεί πέντε σημαντικά μουσεία, μεταξύ των οποίων και εκείνο της Περγάμου.
Θα χαζέψουμε λίγο στους υπαίθριους πάγκους παραποταμίως του Σπρέε και θα συνεχίσουμε πάλι στην θορυβώδη λεωφόρο Unter de Linder στην οποία πραγματοποιούνται διάφορα κατασκευαστικά έργα που μου χαλάνε λίγο την αισθητική, ώστε να μην μπορώ να απολαύσω τα εντυπωσιακά κτίρια που βρίσκονται κατά μήκος της.
Hop off στην Πύλη του Βρανδεμβούργο το σύμβολο της διάσπασης αλλά και της ένωσης της ανατολικής και της δυτικής Γερμανίας.
Το Reichstag το προσπερνάμε προς το παρόν γιατί θα επιστρέψουμε ξανά στις 6 για να το επισκεφτούμε. Τη καντίνα όμως με τα currywurst δεν θα τη προσπεράσουμε αλλά θα δοκιμάσουμε το εθνικό street food της Γερμανίας, χοιρινό λουκάνικο με πικάντικη κέτσαπ.
Μόλις περνάμε από την προεδρική κατοικία, το Bullevue Palace.
Σειρά έχει η στήλη της Νίκης, στη πράσινη όαση του Tiergarten, όπου θα ανεβούμε τα 300 σκαλιά για να απολαύσουμε τη θέα από ψηλά!
Hop on και διασχίζουμε την κοσμική και φωταγωγημένη λεωφόρο Kurfurstendamm. Είμαστε στη δυτική πλευρά και αυτό γίνεται εμφανές : μεγάλα. εμπορικά κέντρα, ακριβά γνωστά πολυκαταστήματα, εντυπωσιακά κτίρια. Αν είσαι shopping lover και διαθέτεις και το ανάλογο budget τότε σίγουρα αυτό είναι το μέρος σου.
Hop off στην εκκλησία του αυτοκράτορα Γουλιέλμου ή μάλλον ότι έχει απομείνει. Ακριβώς δίπλα είναι μια νέα εντυπωσιακή κατασκευή από μπλε μωσαϊκό γυαλί, ο νέος πολυγωνικός ναός.
Θα περπατήσουμε στις αριστοκρατικές γειτονιές του άλλοτε δυτικού Βερολίνου και θα απολαύσουμε την γευστικότερη μπίρα στο elegant Literaturhaus cafe.
Η ώρα όμως έχει περάσει, hop in στο BUS 100 και πάλι πίσω στο Reichstag, το γερμανικό ομοσπονδιακό κοινοβούλιο. Είχαμε κάνει ηλεκτρονική αίτηση για να το επισκεφτούμε και να περιηγηθούμε στο εσωτερικό του. Εκτός από την μακρά ιστορία του, ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει ο γυάλινος διαφανής τρούλος που συμβολίζει τη διαφάνεια της ενωμένης Γερμανίας. Πραγματικά αξίζει να αφιερώσεις λίγο από το χρόνο σου και να απολαύσεις τη πανοραμική θέα που προσφέρει.
Φεύγοντας θα περάσουμε από το υπαίθριο μουσείο του ολοκαυτώματος, το οποίο αποτελείται από 2711 πέτρινους κύβους και παραπέμπει σε λαβύρινθο.
EAST SIDE GALLERY
Κάποτε ήταν σειρές από άψυχα τσιμεντόλιθα, ένα τοίχος της ντροπής όπως το ονόμασαν οι δυτικοί, που χώριζε οικογένειες, αδέρφια, έναν ολόκληρο λαό. Με τη πτώση του, καλλιτέχνες από όλο το κόσμο ένωσαν την έμπνευσή τους και το μετέτρεψαν με τα έργα τους σε μια υπαίθρια γκαλερί.
Σήμερα, είναι το σύμβολο της ενότητας, της ελευθερίας και της συμφιλίωσης.
Περπατήσαμε στο μεγαλύτερο κομμάτι του που ξεκινά από τον σταθμό ο μέχρι τη γέφυρα του Oberbaumbucke καθώς πηγαίναμε για ποτό στα Εξάρχεια του Βερολίνου, το kreuzerg.
PRENZLAUER BERG AND MAUERPARK
Το κυριακάτικο πρωινό το αφιερώσαμε στην υπαίθρια αγορά του Mauerpark, στη Prenzlauer Berg. Ένα τεράστιο παζάρι, που στους πάγκους του απλώνονται μικροί θησαυροί. Αν είσαι vintage soul αυτό το μέρος σίγουρα πρέπει να το επισκεφτείς. Παλιά αντικείμενα, αντίκες, διακοσμητικά, second hand ρούχα, ιδιαίτερα αξεσουάρ, συλλεκτικά βιβλία, βινύλια και ότι μπορείς να φανταστείς. Φυσικά δε λείπει το φαγητό, όπου μπορείς να γευτείς τοπικά εδέσματα.
Εκτός από το παζάρι, το Mauerpark που σημαίνει το Πάρκο του Τείχους, υπήρξε τμήμα του τείχους και της λωρίδας Θανάτου. Εδώ μπορείς να δεις και ένα αφιέρωμα μέσα από φωτογραφίες που απεικονίζουν την ιστορία του.
Αυτή τη γειτονιά, πραγματικά τη λάτρεψα, για το μποέμικο πνεύμα και τον arty χαρακτήρα της. Περπατήσαμε στα δεντρόφυτα απλωμένα πεζοδρόμια της, θαυμάσαμε τα καλό διατηρητέα κτίρια του προηγούμενου αιώνα και λατρέψαμε τις vintage εικόνες που μας χάρισε. Στη κεντρική Kastanienallee συναντάμε τα old τύπου cozy cafe, ξεχωρίσαμε το An einem Sonntag im August, και το , ενδιαφέρουσες μπουτίκ, second hand μαγαζάκια αλλά και υπέροχα εστιατόρια με δυνατές γαστρονομικές γεύσεις.
GENDAEMENMARKT SQUARE
Και ενώ φεύγoντας από τη Prenzlauer Berg είχαμε σκοπό να επισκεφτούμε την ιστορική παλιά συνοικία Nikolaiviertel τα σχέδια μας στη πορεία αλλάζουν. Tο κρύο γίνεται αρκετά τσουχτερό και αρχίζουν να πέφτουν οι πρώτες νιφάδες χιονιού. Αλλαγή πλάνου λοιπόν και από την hippy Prenzlauer Berg στην αριστοκρατική Gendarmenmarkt square,(είναι αυτές οι αντιθέσεις) όπου φιλοξενεί την πιο όμορφη χριστουγεννιάτικη αγορά του Βερολίνου.
Αυτό που την κάνει ξεχωριστή είναι τα αρχιτεκτονικής σημασίας κτίρια που περιβάλλουν τη πλατεία και δημιουργούν ένα ατμοσφαιρικό σκηνικό. Αριστερά και δεξιά, αγκαλιάζουν τη πλατεία η γερμανική και η γαλλική εκκλησία αντίστοιχα και στη μέση δεσπόζει το μέγαρο Μουσικής. Είναι η πιο εκθαμβωτική χριστουγεννιάτικη αγορά που είδαμε στο Βερολίνο με μοναδικά χειροποίητα αντικείμενα και σουβενίρ, με πολλά ενδιαφέροντα event αλλά και με υψηλή γαστρονομική σκηνή. Εδώ, απολαύσαμε τις καλύτερες παραδοσιακές γεύσεις όλου του ταξιδιού σε ειδικά διαμορφωμένα εστιατόρια που έχουν στηθεί στην αγορά.
Η πιο γαργαλιστική, όμως, εμπειρία βρίσκεται στην οδό CarlottenstraBe στον αριθμό 60, και δεν είναι άλλο από το Rausch Schokoladenhaus. Μια σοκολατερί στη καρδιά του Βερολίνου που σε περιμένει να κάνεις βουτιά στη πιο γλυκιά αμαρτία τη σοκολάτα. Οι πάνω από 200 ποικιλίες, κάνουν δύσκολη την επιλογή σου. Τη παράσταση, όμως κλέβουν τα εντυπωσιακά σοκολατένια γλυπτά με τη μορφή του Τιτανικού, της Πύλης του Βρανδεμβούργου και άλλων αξιοθέατων του Βερολίνου.
POTSDAMER PLAZ
Η ημέρα μας θα κλείσει στη διάσημη Potsdamer Plaz, το Picadily Circus του Βερολίνου. Επιχειρηματικό και εμπορικό κέντρο, με τους δύο χαρακτηριστικούς γυάλινους πύργους να ορθώνονται επιβλητικά, το Sony Center και το Daimler- Benz. Είναι η λύση της επιβίωσης κατά της παγωνιάς, να χωθούμε στα μοντέρνα εμπορικά συγκροτήματα για να ζεστάνουμε το κοκαλάκι μας.
BERLIN SYMBOLS
Το Βερολίνο έχει δύο σύμβολα: τη μαύρη αρκούδα, που είναι το έμβλημα της πόλης και το Ampelamannchen που το συναντάς στο Ανατολικό Βερολίνο. Οι αρκούδες έχουν πάρει χρώμα και έχουν βγει σεργιάνι στους δρόμους της πρωτεύουσας. Θα τις συναντήσεις σε πολλά κεντρικά σημεία.
Τα Ampelamannchen, είναι ο δικός μας Σταμάτης και Γρηγόρης και αποτελούν το σήμα κατατεθέν της πόλης. Οι διάσημες φιγούρες φορούν το καπελάκι τους και κυκλοφορούν και στα τουριστικά καταστήματα Berlin, ως σουβενίρ. Παρατήρησε, λοιπόν τα φανάρια στην ανατολική πλευρά, και φύγε με ένα αναμνηστικό ανθρωπάκι των φαναριών.
Η επιστροφή μας δεν ήταν καθόλου εύκολη υπόθεση. Ένα λεωφορείο της γραμμής προς αεροδρόμιο που ποτέ δεν πέρασε, ένας μεταμεσονύκτιος αγώνας στους δρόμους της πόλης που μάλλον ποτέ δεν κοιμάται,με τα ροδάκια της βαλίτσας να παίρνουν φωτιά για να καταλήξομε τελικά μετά βασάνων και εμποδίων στο Schonefeld. Σε όλη αυτή τη περιπέτεια δεν ήμασταν μόνοι μας, ευτυχώς δηλαδή, υπήρχαν συμπάσχοντες και όλοι μαζί τελικά συμβάλαμε να γίνει η ιστορία μας μια όμορφη ανάμνηση να τη θυμόμαστε πια, και να γελάμε.