“Είμαι ένας άνθρωπος απλός, καθημερινός, αισιόδοξος άνθρωπος.
Απλά δεν αντέχω τα παράθυρα χωρίς θέα.
Τα παράθυρα βρίσκονται εκεί για ταξιδεύουν τη ματιά.
Για ν’ αποκαλύπτουν ορίζοντες.
Για να υπόσχονται το παραπέρα.
Για να λούζουν στο αληθινό φως τ΄ άδεια δωμάτια.
Για να φτιάχουν σκιές με χρώμα πάνω στους λευκούς τοίχους. “
“Παράθυρα” του Οδυσσέα Ελύτη, μας γεμίζουν αισιοδοξία…
Παράθυρα διαφορετικά στο χρόνο, διαφορετικά σε κάθε εποχή, διαφορετικά σε κάθε πόλη με ξεχωριστή ιστορία, κουλτούρα, χαρακτήρα, μνήμες…τα συναντάμε άλλα πολύχρωμα, άλλα με τοξωτά ανώφλια, άλλα με σιδεριές και άλλα στολισμένα με παρτιέρα. Όλα όμως μας χαρίζουν απλόχερα τη φωτεινότητα και τη θέα. Αερίζουν τη ψυχή, ταξιδευούν το νου, προσφέρουν ασφάλεια, εμπνέουν την ελευθερία, προοτρέπουν την αισιοδοξία….
Μια φωτογραφική διαδρομή μέσα από τη λαϊκή παράδοση και την αρχιτεκτονική της πόλης των Ιωαννίνων. Γιατί τα παράθυρα έχουν τη δική τους διαδρομή στο χρόνο… προσθέτουν χαρακτήρα και προσωπικότητα στο χώρο και γεμίζουν την ύπαρξή μας με φώς.
Leave a Reply
Want to join the discussion?Feel free to contribute!